:: 2، شماره 3 - ( فصلنامه نظریه های نوین اقتصادی ، سال دوم، شماره سوم، (پیاپی4)،پاییز 1393 1393 ) ::
جلد 2 شماره 3 صفحات 54-37 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه الگوی خود توضیح جمعی میانگین متحرک، روش‌های هموارسازی و رگرسیون فازی در پیش‌ بینی ارزش‌افزوده بخش صنعت ایران
سمانه نگارچی*، ابراهیم جاودان، عبدالمجید جلائی
چکیده:   (1001 مشاهده)
امروزه پیش ‏بینی مقادیر متغیرهای اقتصادی نقش مهمی در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری اقتصادی دارد و روش‌های متنوعی برای پیش ­بینی متغیرهای اقتصادی مورداستفاده قرار می­ گیرند. هرچند که شاید بسیار دقیق بودن میزان پیش ‏بینی در برخی موارد از اهمیت چندانی برخوردار نباشد ولی مسلماً پیش ‏بینی‏ های کوتاه‏ مدت برای بسیاری از تصمیم ‏گیری‏ ها از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به اهمیت بخش صنعت و سهم آن در تولید ناخالص داخلی کشور، مطالعه حاضر به بررسی و مقایسه دقت و کارایی روش‌های خود توضیح جمعی میانگین متحرک (ARIMA)،  هموارسازی نمایی منفرد با روند (SEST)،دوگانه با روند(DEST)
و رگرسیون فازی در راستای پیش­بینی ارزش‌افزوده بخش صنعت ایران به قیمت ثابت طی دوره 89-1340 پرداخته است. به این منظور دو معیار ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) و ضریب تعیین (R2 ) به کار گرفته‌شده است. نتایج حاصله بیانگر آن است که مدل‌های هموارسازی نمایی منفرد با روند(SEST) و رگرسیون فازی توانایی انجام یک پیش‏بینی مناسب را داشته و درنتیجه می‏توان از این مدل‌ها به‌عنوان ابزاری دقیق‏تر برای پیش‏بینی ارزش‌افزوده بخش صنعت در کنار دیگر روش‌ها بهره جست.     
واژه‌های کلیدی: بخش صنعت، ارزش‌افزوده، پیش بینی
متن کامل [PDF 587 kb]   (238 دریافت)    
اطلاع رسانی: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/5/13 | پذیرش: 1393/6/30 | انتشار: 1393/7/1


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
2، شماره 3 - ( فصلنامه نظریه های نوین اقتصادی ، سال دوم، شماره سوم، (پیاپی4)،پاییز 1393 1393 ) برگشت به فهرست نسخه ها