تنزل قابل توجه ارزش ریال در سالهای اخیر سبب گشته است تا لزوم تغییر واحد پول مورد توجه خاص قرار گیرد. هر چند تغییر واحد پول ملی و معرفی ریالی با ارزشتر از ریال قدیم دارای فواید مشهودی است اما به دلیل نگرانی از بروز شرایط تورمی، در انجام آن تردید و تعلل میشود.این مقاله سیاست تغییر واحد پول ملی را از جنبه تورمی بودن آن مورد بررسی قرار داده است و برای این منظور بر عرضه پول تمرکز مییابد. سؤال آن است که آیا سیاست تغییر واحد پول میتواند از طریق تغییر ضریب افزایش پول به تغییر عرضه پول منجر شود؟ برای این منظور تابع تقاضایی برای اسکناس و مسکوک بر اساس مبانی نظری تصریح و به کمک آمار سری زمانی سالهای 1338 تا 1391 به روش هم جمعی برآورد شده است. نتایج مبین آن است که تغییر واحد پول، تقاضا برای اسکناس و مسکوک را افزایش داده و نسبت اسکناس و مسکوک به سپرده های بانکی را افزایش میدهد. با افزایش این نسبت، ضریب افزایش پول کاهش پیدا میکند. در نتیجه سیاست تغییر واحد پول را میتوان به عنوان یک سیاست ضد تورمی تلقی کرد. در عین حال برای بررسی تورم زا بودن سیاست تغییر واحد پول در کشورهایی که اقدام به اجرای چنین سیاستی کرده اند، تابعی براساس رابطه مقداری پول برای کشورهایی که داده های آماری مورد نیاز وجود داشته است تصریح و برآورد شده است. نتایج نشان می دهد که نه تنها سیاست تغییر واحد پول ملی به تورم دامن نزده است، بلکه در برخی از کشورها منجر به کاهش تورم نیز شده است
Noferesti M, Norouzi Z. The Consequence of National Currency Redenomination: Would Dropping Zeroes From Domestic Currency Result in Inflation?. TFI 2013; 1 (1) :149-168 URL: http://tfe.raja.ac.ir/article-1-29-fa.html
نوفرستی محمد، نوروزی زهرا. پیامد تغییر واحد پول ملی: آیا حذف چهار صفر از ریال تورم زاست؟. نظریه های اقتصاد مالی. 1392; 1 (1) :149-168